Нигоҳдории санҷиши фишор калиди таъмин намудани амалиёти дарозмуддати он ва андозагирии дақиқ мебошад. Дар нигоҳубини ҳаррӯза, пайдоиши сенсор бояд мунтазам тафтиш карда шавад, ки ягон зарари ҷисмонӣ ё басташавӣ вуҷуд надорад, алалхусус бандари андозагириш бояд тоза бошад, то наҷоти марбут ба нишондиҳандаи андозагиришаванда тоза карда шавад. Дуюм, диққати худро ба санҷиши сенсорро санҷед, то қатъ кардани он, ки қатъ аст, барои пешгирии фосила ё хатогии тасодуфӣ, ки аз ҷониби алоқаи ками алоқа рух додааст. Илова бар ин, аз рӯи муҳити зист ва мушаххаси санҷиш, калибрченкунии мунтазам барои бартараф кардани вайроншавии андозагирӣ аз сабаби истифодаи дарозмуддат ё тағироти экологӣ амалӣ карда мешавад. Сенсорҳо дар ҳарорати аз ҳад зиёд, намӣ ё муҳити намоён низ бояд ба шароити кории муҳити зист диққати махсус диҳанд ва дар ҳолати насб кардани сарпӯши муҳофизаткунанда ё ислоҳи мавқеи насбҳо ба диққати махсус диққати махсус диҳанд. Дар ниҳоят, сабтҳои нигоҳдорӣ таъсис дода мешавад ва мӯҳлат ва натиҷаҳои ҳар як нигоҳдорӣ ба таври муфассал сабт карда мешаванд, то вазъи сенсор, кашф ва ҳалли масъалаҳои хидматрасонро пайгирӣ кунанд ва мӯҳлати хизматашонро васеъ намояд.